To jest krĂłtka wprawka literacka szlifujÂąca dynamizm opisu, ale rĂłwnie dobrze moÂże posÂłuÂżyĂŚ za miniaturĂŞ

Enjoy!

Stary pirat wyszczerzy³ w parszywym uœmiechu spróchnia³e zêby i ci¹gle rechocz¹c, wyci¹gn¹³ z kieszeni ma³y przedmiot. Trzyma³ go w zaciœniêtej rêce, czule obejmuj¹c maleùstwo i g³aszcz¹c je szorstkimi opuszkami palców. Ch³ód koœci zawsze dzia³a³ naù koj¹co, misterne rzeŸbienia wpasowywa³y siê w bruzdy na d³oniach. Niewielka, szeœcioœcienna kostka z precyzyjnie wyrytymi przez czarnych mieszkaùców dzikiej Afryki znaczkami zalœni³a trupi¹ biel¹, opromieniana srebrnym poblaskiem wzrastaj¹cego miesi¹ca. Kilka kropel s³onej wody zrosi³o zbutwia³y pok³ad, gdy coraz silniejsze fale z narastaj¹cym rykiem obija³y siê o bakbort. KoœÌ upad³a na dek, odprowadzana ob³¹kanym spojrzeniem upiornego korsarza. Móg³by zamkn¹Ì oczy, a i tak by³by pewien wyniku, jaki przyniesie rzut. Nigdy go nie zawiod³a, zawsze wypada³ na niej symbol, którego oczekiwa³, mimo to jej pe³en podskoków bieg zawsze wywo³ywa³ podniecenie i pe³n¹ oczekiwania niecierpliwoœÌ. W koùcu zatrzyma³a siê, szczerz¹c Jolly Rogera do swego kamrata. Postarza³a siê nieco, na jej obliczu znaÌ by³o zmarszczki wykruszone up³ywaj¹cym czasem, ciut po¿ó³k³a, ale nadal by³a jedn¹ z najpiêknieszych towarzyszek wilka morskiego. Przygnieciony do gnij¹cego drewna kruk próbowa³ wysun¹Ì skrzyd³o poza wyznaczone mu przez d³utko ramy, lecz jego martwy wysi³ek by³ pozbawiony szans na powodzenie. Zawsze przegrywa³ z Rogerem w takich momentach. Taùcz¹ce na bokach jelenie wpatrywa³y siê w dal, chc¹c zobaczyÌ towarzyszy innych boków, jednak tamci pozostali na swoich posterunkach. I wilk z uniesionym pyskiem, i p³omieù, nieco starty piachem i sol¹. Nawet sierp ksiê¿yca, wypalony na ostatniej œciance jakby przygas³. Jolly przyÌmiewa³ wszystkich, gdy przychodzi³o do najwa¿niejszych testów. I tym razem nie zawiód³ swego druha, który uœmiechn¹³ siê jeszcze szerzej, gdy tylko koœÌ przesta³a taùczyÌ po deskach. Kolejna dusza do za³ogi w³aœnie przegra³a zak³ad.